Wyglądający nieco jak dziadek (w opinii szanownej Joanny K.) dzięki swym wąsom oczywiście, sznaucer to wspaniale nadające się zwierzę zarówno dla emeryta żyjącego samotnie jak i, dla rodziny z dziećmi, nawet mniejszymi. Bardzo szybko się uczą, nie potrzebują aż tak wiele ruchu, aczkolwiek-jak każdy pies. Potrzebuje mniej więcej 80 minut ruchu dziennie, nie możemy zapomnieć o codziennych dawkach. "Miniaturkom dopisuje apetyt. Nie są to psy wybredne. Grymaszenie przy jedzeniu, po prostu im nie przystoi. Jedzą wszystko, z chęcią próbując nowych smaków"-pisze miesięcznik Przyjaciel Pies. "Cechuje je jednak pewna doza niezależności, przez co nie każdy jest w stanie poradzić sobie ze szkoleniem sznaucera" -dodaje czasopismo.
Są one niełatwe w pielęgnacji, aby utrzymać ich sierść w ładzie, trzeba solidnie o nią dbać. Istnieje odmiana biała, czarna i czarno biaława. Te choć małe, sprytne, niezależne i zaborcze psiaki lubią wspinać się na wysokie miejsca, bywają szczekliwe, choć pod dobrą opieką da się to wyeliminować (jak u każdego psa). Bywają też zaborcze o opiekuna, a co do zalet-to jak pisałam podatne na szkolenie (nie przez wszystkie osoby), towarzyski. Dogaduje się z dziećmi i innymi zwierzętami, byle nie byłyby to gryzonie-sznaucer ma we krwi łapanie myszy i myszopodbnych :)
CECHY OGÓLNE:
grupa FCI: II
waga: 5,9-6,8kg
wysokość:30-35,5cm
Szata: szorstka i sztywna, z miękkim podszerstkiem
Maść: wypisana na górze :)
OGÓLNA OCENA: ****/***** (4/5 gwiazdek)
Pzdr.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz